Αρχίζοντας αυτό το editoriαν θα ήθελα να σας πω ότι έχω ένα καλό και ένα κακό νέο. Δίχως να σας ρωτήσω θα ξεκινήσω από το καλό και θα σας πω ότι το δύσκολο 2018 φτάνει στο τέλος του, ο γέρο-χρόνος σέρνει τις παντόφλες του για να κόψει το νήμα των 365 ημερών σ’ αυτή την κούρσα του ενός και να προσγειωθεί στον καναπέ μπροστά από την τηλεόραση που παίζει τα χάλια που μας έφερε επί των ημερών του. Τα μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου θα ακούσουμε συναθροισμένοι, μαζί με τα βεγγαλικά, τα κλάματα του νέου έτους που θα το καλωσορίσουμε και θα το καλοπιάσουμε μήπως και αυτό μεγαλώνοντας μας φερθεί καλύτερα. Και μέχρι εδώ, όλα καλά. ΌΜΩΣ. Πέρα από αισιοδοξίες, απαισιοδοξίες, σουρεαλισμούς και άλλες τέτοιες θεωρίες, βασιζόμενος όχι στο ένστικτο ή σε προσευχές αλλά στη φυσική, στα μαθηματικά, στη στατιστική και στην ανθρωπολογία, θα σας εκφράσω τη λύπη μου και εδώ (γκα-γκαν) θα σας ανακοινώσω το κακό νέο: το 2019 η ανθρωπότητα θα διανύσει ακόμα ένα βήμα κατά διαόλου και αυτό όχι επειδή “μου το είπε ένα πουλάκι” αλλά γιατί το φροντίσαμε εμείς οι ίδιοι. Εμείς που αδειάζουμε το μέσα μας για να στολίσουμε το έξω μας, εμείς που οργώνουμε τις θάλασσες για να τρώμε αυγά χελιδονόψαρου, που ξηλώσαμε κάθε θεό και βάλαμε στη θέση του τον εγωισμό μας, που έχουμε άποψη για το ο,τιδήποτε και μάλιστα τη μοστράρουμε γραμμένη με αισχρά ελληνικά σε κάθε μέσο. Δεν ξέρω αν σας παρηγορεί το ότι το φαινόμενο είναι γενικό και ότι αφορά όλη την ανθρωπότητα, άλλωστε η πορεία του ανθρώπου ήταν και είναι κοινή εδώ και αρκετές χιλιάδες χρόνια. Μέσα από αυτή την πορεία είδαμε ότι ο άνθρωπος άπλωνε όποτε τον έπαιρνε το χέρι του σε αγαθά που δεν του ανήκανε, φέρθηκε και εξακολουθεί να φέρεται στη φύση αλαζονικά, χωρίζει τους άλλους ανθρώπους σε κατηγορίες. Σε αυτή την κατρακύλα που λόγω της μικρής κλίσης του χρόνου δεν είναι πολύ αισθητή και μοιάζει με μικρή διολίσθηση, ο καθένας μπορεί να κάνει την επιπλέον προσπάθεια και να γυρίσει το πρόσημο, τουλάχιστον σε ατομικό επίπεδο, σε θετικό. Στο γράφημα που δείχνει την ανθρωπότητα σε πορεία πτώχευσης μπορείς να σχηματίσεις μία προσωπική “κορυφή”. Ναι, θα ήταν πιο βολικό αν γενικά το πρόσημο ήταν θετικό κι εμείς καβάλα στο κύμα να ήμασταν συνέχεια στον αφρό, δίχως κόπο. Είναι όπως όταν όλοι κερδίζαμε από ένα χρηματιστήριο που κάλπαζε ανεξέλεγκτα. Τώρα θα πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο, να επενδύσουμε σε αξίες και όχι σε υπεραξίες. Η ευχή μου ολόψυχα για τον καινούριο χρόνο είναι καλό κουράγιο και καλή δύναμη σε όποιον προσπαθήσει να γίνει καλύτερος και ας μη νιώθει ό,τι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Είναι υγεία, σωματική αλλά και πνευματική, και αγάπη. Όποιος τα έχει αυτά και θέλει, μπορεί να δημιουργήσει ένα μικρό ανάχωμα, μία “κορυφή” στο γράφημα. Αν οι “κορυφές” αυτές γίνουν πολλές ίσως αλλάξει και η πορεία της ανθρωπότητας.