Ο πρώτος μεγάλος μου έρωτας ήταν η Mary Poppins. Όχι ακριβώς επιστημονική φαντασία, αλλά από την στιγμή που άνοιξε την ομπρέλα της και με πήρε μαζί της στα σύννεφα, ήταν πολύ αργά για μένα. Η επιστημονική φαντασία, είδος που είχε από πάντα στόχο τους άρρενες αναγνώστες, στόλιζε κλασικά τα εξώφυλλα βιβλίων και τις αφίσες ταινιών με ημίγυμνες πριγκίπισσες σε μεταλλικά μπικίνι, που απειλούνταν από μπρατσωμένα ρομπότ ή εξωγήινα όντα με πλοκάμια που τους έσταζαν σάλια. Αν τα αμερικάνικα Playboy και τα ελληνικά Θαυμάσιο υπήρξαν το κρυφό μου σχολειό στα ερωτικά, το “Σταρ Τρεκ” στη μικρή οθόνη, ήταν εκεί ολοφάνερο κάτω από τα ανυποψίαστα βλέμματα των γονιών μου.

Ο πιο μουρντάρης καπετάνιος του γαλαξία, ο Τζέιμς Τιμπέριος Κερκ, σε κάθε επεισόδιο ταξίδευε εκεί που δεν είχε πατήσει ποτέ άνθρωπος, και έριχνε στην αγκαλιά του τις ωραιότερες γυναίκες (που είχε η Αμερική στη δεκαετία του 1960), θεές των άστρων κατά τ’ άλλα. Λίγο μικρός για να προλάβω την λιμπιστερή και ανεπανάληπτη Barbarella, στη μεγάλη οθόνη βρήκα τη δική μου γοητευτική πριγκίπισσα στην Leia του “Πολέμου των Άστρων”, αν και θα περίμενα μέχρι την “Επιστροφή των Τζεντάϊ” για να δω έστω τον αφαλό της.
Δεν έχετε νιώσει το Σταρ Τρεκ αν δε σεληνιαστήκατε από τις πρασινόχρωμες σκλάβες χορεύτριες του Ωρίονα. Ναι, είμαστε περίεργα γκουρμέ στα γούστα μας εμείς της επιστημονικής φαντασίας, και απαιτητικοί με εσάς τις «λίγες» Γήινες. Τι κι αν η Σιλ στο Species, που την υποδύεται με το θανατηφόρο της κορμί η Natasha Henstridge, τρώει τα αρσενικά με τα οποία ζευγαρώνει; Τι κι αν η θεά Daryl Hannah είναι το ψυχωτικό κυβόργιο Πρις, στο Blade Runner, ικανή να σε στύψει σαν λεμονόκουπα; Είπατε ότι η Ornella Muti ως Αούρα στο Flash Gordon ήταν η κακιά πριγκίπισσα; Και η sexy Brigitte Helm ως Μαρία στο Metropolis είναι στην πραγματικότητα μια μηχανή με γυαλιστερές καμπριολέ καμπύλες; Παραμένουμε χαζοί ως άντρες, το παραδέχομαι, δε βάζουμε μυαλό ούτε στο διάστημα. Όχι ότι δε μας εξιτάρουν και τα καλά κορίτσια, από τη δυναμική Ρίπλεη της Sigourney Weaver, που τσακίζει για την πάρτη μας τα άλιεν, την Σάρα Κόνορ, τη γλυκιά σερβιτόρα που καταλήγει κομάντο στον Εξολοθρευτή, μέχρι και τα πιο ζουμερά εξωγήινα μοντέλα, φτάνει να μοιάζουν με την Σεξωγήινη Kim Basinger. Ο μπαχτσές των άστρων τα έχει όλα. Σεξ με εξωγήινους, με μηχανές και ρομπότ, αναπαραγωγικές τεχνολογίες που αφορούν κλώνους, τεχνητές μήτρες, παρθενογενέσεις, γενετική παρέμβαση, θέματα ισότητας αντρών και γυναικών, πατριαρχικές ή μητριαρχικές κοινωνίες, καθώς και μονόφυλλες κοινωνίες, αλλαγή φυλετικών ρόλων, ομοφυλοφιλία, αμφιφυλοφιλία, σεξ σε εικονική πραγματικότητα, ανδρόγυνα και αλλαγές φύλου, τεχνολογικές προόδους στις ερωτικές απολαύσεις, αντρική εγκυμοσύνη, αντισύλληψη και άλλες ριζοσπαστικές μεθόδους αποτροπής υπερπληθυσμού.
Ως πιο διαδεδομένο δυστυχώς, το σινεμά του είδους παραμένει αρκετά πίσω σε σχέση με την πιο προχωρημένη λογοτεχνία του, σε φαντασία αλλά και τολμηρότητα. Δύο μόνο μαλακά παραδείγματα: Στο «Αληθή Διηγήματα» του Λουκιανού του Σαμοσατεύ (125 – 180 μ.Χ.), ο ήρωας της ιστορίας αρπάζεται από τυφώνα και καταλήγει στη Σελήνη, που κατοικείται από μια κοινωνία αντρών, που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με τους κατοίκους του Ήλιου. Αφού αποδεικνύει εξαίρετη γενναιότητα στη μάχη, ο βασιλιάς δίνει στον ήρωα το χέρι του πρίγκιπα γιου του σε γάμο. Στην αποκλειστικά αρσενική κοινωνία, που γεννά μόνο αγόρια, ένα ζευγάρι μαζεύει το μωρό του από ένα φυτό το οποίο σπέρνουν, θάβοντας στο σεληνιακό έδαφος τον αριστερό τους όρχι. Στο “The Gods Themselves” το 1972, ο μεγάλος Isaac Asimov περιγράφει μια φυλή εξωγήινων με τρία φύλα, όπου και τα τρία συμμετέχουν ενεργά στην ερωτική αναπαραγωγή, με ταυτόχρονη συνουσία.
Και τι λέει η επιστημονική φαντασία για το δικό μας σεξ; Είναι αστείο αν αναλογιστείτε ότι οι δεινόσαυροι συνουσιάζονταν μια χαρά επί δισεκατομμύρια χρόνια. Δισ-εκατομμύρια! Μιλάμε για πολύ και βροντερό σεξ. Μόνο ένας μετεωρίτης που τους ήρθε κατακέφαλα έδωσε τέλος στο σαυροειδές φίκι-φίκι. Εμείς, που συγκριτικά, είμαστε στη Γη μερικά χρονάκια μόνο, έχουμε προλάβει ήδη να τα κάνουμε κουλουβάχατα ερωτικώς, με «σχέσεις», «πρέπει – δεν πρέπει» και ένα σωρό άλλα «σου’ πα – μου’ πες». Το βλέπετε κάθε μέρα στο facebook.
Το μέλλον λοιπόν, δεν προβλέπεται ρόδινο. Πέραν του οφθαλμόλουτρου μιας γυμνής Jane Fonda στο Barbarella, στον κόσμο της, κανονικό, ανθρώπινο σεξ είναι όταν οι εραστές καταπίνουν ένα χάπι, ενώνουν τις παλάμες τους και τρίβουν τα ακροδάχτυλά τους. Έλεος! Στο Demolition Man, η ιδέα της Sandra Bullock για σεξ είναι αποστειρωμένα εικονική, προς αποφυγή ανταλλαγής σάλιων ή άλλων ενοχλητικών υγρών, προς κατάθλιψη του mister testosterone Sylvester Stalone που αναγκάζεται να το ρίξει στο πλέξιμο (κυριολεκτικά). Παρομοίως και ο Woody Allen, στον Υπναρά, ξυπνάει 200 χρόνια στο μέλλον, σε μια κοινωνία όπου όλοι οι άντρες του πλανήτη έχουν πρόβλημα στύσης, πλην όσων έχουν ιταλική καταγωγή. Έχει όμως, την τύχη να εγκλωβιστεί κατά λάθος μέσα σ’ ένα θάλαμο Οργάσματρον (δε λείπει από κανένα νοικοκυριό), για να εξέλθει μ’ ένα χαμόγελο δύο μέτρα.
Και ως επιστημονική πραγματικότητα; Είναι το διαστημικό σεξ εφικτό; Αμερικανοί και Ρώσοι αστροναύτες έχουν διεξάγει ερωτικές συνευρέσεις στην τροχιά του πλανήτη, προς χάριν ερευνών για την επιβίωση του είδους μας εκτός Γης. Το θέμα φυσικά, θεωρείται ταμπού τόσο από το Κέντρο Ελέγχου στη Μόσχα, όσο και από τη NASA. Μια εμπιστευτική αναφορά του 1996, μιλάει για ένα πείραμα που θα εξερευνούσε τις πιθανές σεξουαλικές στάσεις εφικτές σε καθεστώς μηδενικής βαρύτητας. Δοκιμάστηκαν 20 στάσεις σε αναπαράσταση στο κομπιούτερ για να καταλήξουν στις καλύτερες 10, πριν βάλουν στην πρακτική δύο «πειραματόζωα» σε πραγματικές διαστημικές συνθήκες. Τα αποτελέσματα βιντεοσκοπήθηκαν και το υλικό θεωρήθηκε τόσο ευαίσθητο, που ακόμα και η NASA είδε μόνο τη λογοκριμένη εκδοχή. Μόνο 4 βρέθηκαν εφικτές χωρίς «μηχανική υποστήριξη». Οι άλλες 6, χρειάζονταν μια ειδική ελαστική ζώνη και μια φουσκωτή μπανάνα (κάτι σαν sleeping bag με ανοικτά άκρα). Ένα από τα πιο καίρια συμπεράσματα της έρευνας ήταν ότι στο διάστημα, η κλασική ιεραποστολική στάση είναι αδύνατη. Φυσικά, η NASA αρνείται ως μυθεύματα τα ανωτέρω πειράματα. Ειδήμονες πληροφορούν, ότι στο διάστημα η πίεση του αίματος πέφτει σημαντικά, και άρα πεσμένη ροή αίματος στα αγγεία σημαίνει… αποτυχία κάθε ουσιώδης ανύψωσης, βεβαίως.
Έχει γούστο φυσικά, να μιλάμε για εξωγήινο σεξ, μας βοηθάει όμως να καταλάβουμε που βαδίζουμε; Δηλαδή, λένε ότι φανταζόμαστε πάντα αυτό που ελπίζουμε να δούμε. Τι λοιπόν φανταζόμαστε και τι ελπίζουμε; Μια ξεσαλωμένη “όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω” ρομπο-εξωγήινη παρτούζα; Η επιστημονική φαντασία, μας φανερώνει την ποικιλία της ίδιας μας της σεξουαλικής φύσης. Και έχει την ικανότητα να το πράξει χωρίς αναστολές ή συντηρητισμό. Μας λέει, ότι όλες οι πιθανότητες, οι προσεγγίσεις, πολυπλοκότητες, ομοιότητες και διαφορές μπορούν να καταλήξουν στην μία απλή εξίσωση: Συναινούντες ενήλικες ερωτεύονται ο ένας τον άλλον για διαφορετικούς λόγους και με διαφορετικούς τρόπους. Βάζει επίσης, την δική μας έννοια της διαφορετικότητας στο μικροσκόπιο. Αν είσαι άνετος μ’ έναν άνθρωπο που έχει σχέση με ρομπότ, γιατί να έχεις πρόβλημα μ’ έναν άνθρωπο που αγαπάει έναν άλλο άνθρωπο; Η επιστημονική φαντασία, μας δείχνει ότι ο τύπος των ατόμων που συμμετέχουν σε μια σχέση είναι αδιάφορο. Φτάνει να είναι ικανοί συγκατάθεσης και επιθυμίας. Αρκετά βαθυστόχαστο, το λογόκλεψα από αλλού φυσικά.
Σεξ και επιστημονική φαντασία. Θέμα τεράστιο, ανεξάντλητο και πολύπλευρο. Γεμίζει βιβλία και δεν καλύπτεται στις εδώ σελίδες. Σας έριξα απλά ένα trailer για να σας ανοίξω την όρεξη. Διαβάστε, δείτε, ανακαλύψτε την επιστημονική φαντασία, εμπλουτίστε τη δική σας φαντασία. Στο μυαλό ξεκινά το σεξ, κάντε κι απ’ αυτό όσο μπορείτε, πριν μας προλάβει ο επόμενος μετεωρίτης.